In de Engelse taal noemt men het the void (leegte)!
Wat het doet, is dat mensen in een fase verblijven van de ascentie stappen in een lege ruimte.
Het tijdelijk niet meer meedraaien in de matrix.
De matrix van de 3e dimensie klapt in elkaar, terwijl de nieuwe nog niet helemaal waarneembaar is.
Het resultaat is, geen interesse hebben in allerlei dingen die vroeger moesten.
Het moeten werkt dan zo ziekmakend dat de drive om in het oude patroon te blijven lopen totaal wegvalt.
Mocht je nog steeds met de 3D gedachte lopen, “wat zullen mensen van mij denken”, dan ben je nog steeds met een been in de oude matrix.
Wat ook opvalt is dat de mensen die nog steeds binnen de oude energie verblijven, weinig tot zelfs geen contact meer met jou hebben.
Ook dat is heel normaal, niet iedereen bewandeld hetzelfde pad op dezelfde tijd.
Er zijn meerdere rivieren die uitmonden in de zee.
Veel mensen voelen zich eenzaam hierdoor, het gebeurd niet voor niets deze fase.
Wat het beoogt is de energie naar binnen te keren, geen versnippering naar buiten.
Een troost is er altijd, je bent niet de enige die in deze fase zit.
Wanneer dit voorbij is zullen veel personen tegen leden van hun zielsgroep aanlopen.
Dit vormt weer een eenheid, terwijl het duister juist de af gescheidenheid probeert te handhaven.
De verhoogde energie zal overwinnen.
